MOJA ULICA

 tekst opublikowany za zgodą autora

Ulica Branickiego – mieszkam tu i spędziłem swoje dzieciństwo. Ulica jakich wiele, a jednak szczególnie bliska. Zawsze, gdy po dłuższej nieobecności miałem ją zobaczyć, odczuwałem pewien niepokój… Jak teraz wygląda, co się zmieniło, czy zdołam przejechać samochodem…? Pamiętam ją od bardzo dawna, jak kładziona była na nawierzchnię pierwsza kostka, jak Pan Zagórski – brukarz, wyciskał jedną ręką trzy olbrzymie płyty chodnikowe. Pamiętam przy ulicy Szkolnej łopiany tak potężne, że można było pod nimi swobodnie spacerować.

Czytaj dalej →