Serdecznie zapraszamy członków i sympatyków Stowarzyszenia Pamięć i Tożsamość Skała na pierwsze po okresie wakacyjnym zebranie w dniu 25 września 2014 w Muzeum Wnętrz Pałacowych w Choroszczy o godzinie 19.00.
![DSCF3354[1]](https://i0.wp.com/pamiec.org.pl/wp-content/uploads/2014/09/DSCF33541.jpg)
Stowarzyszenie Pamięć i Tożsamość Skała czynnie uczestniczyło w obchodach rocznicy wybuchu II Wojny Światowej. Uroczystość miała miejsce 1 września o godzinie 11.00 na Placu Brodowicza w Choroszczy.
W trakcie uroczystości Prezes naszego Stowarzyszenia wygłosił przemówienie, którego treść prezentujemy poniżej. Dziękujemy licznie przybyłym delegacjom za pamięć o tak ważnym dla Polski wydarzeniu.
Szanowni Państwo
75 lat temu rozpoczął się pierwszy dzień II wojny światowej. Bez wypowiedzenia wojny Niemcy i Słowacja napadły na Polskę. Ojczyznę naszą zaatakowano z lądu, powietrza i morza. Atakowano zarówno obiekty wojskowe jak i cywilne. Naród niemiecki odurzony ideologią narodowego socjalizmu, pragnął przywłaszczyć dobytek Polaków, a ich samych wymordować. Niemcy wykazali się niespotykaną bezwzględnością i okrucieństwem. Wermacht dopuszczał się licznych zbrodni wojennych. Po dwóch tygodniach rozpaczliwej obrony natarcie niemieckie wytraciło impet i front wyhamował mniej więcej na linii Bugu. Niemcom kończyła się amunicja, potrzebowali również uzupełnień. Pomimo że Niemcy zajęli połowę kraju, wojsko polskie nadal posiadało zdolność obronną. We wschodniej części kraju mieliśmy duże rezerwy w ludziach oraz duże zapasy broni i amunicji celowo tam zgromadzone.
Niestety 17 września od wschodu uderzył na Polskę drugi nasz sąsiad – Rosja Sowiecka. Walka na dwa fronty z tak potężnymi wrogami skończyła się naszą klęską. Trzeba wiedzieć, że Armia Czerwona miała w 1939 roku więcej samolotów i czołgów niż cały świat razem wzięty. Myślę, że żadne państwo nie byłoby zdolne obronić się przed tymi dwoma agresorami.
II wojna światowa przyniosła Polsce straszliwe straty. Wojna przyniosła całkowitą ruinę gospodarczą kraju, straciliśmy też połowę terytorium.
Kiedy 14 lutego 1946 roku dokonano spisu powszechnego ludności kraju, okazało się że brakuje 11 milionów Polaków. Z tej liczby prawie sześć milionów zostało zabitych lub zamordowanych. Straciliśmy prawie całe elity polityczne, gospodarcze i kulturalne.
Szanowni Państwo
1 września 1939 roku to nie tylko dzień chwały Oręża Polskiego. Jest to również dzień hańby. Hańby dla Francji i Anglii. Kraje te, będąc naszymi sojusznikami nie wywiązały się z żadnego zobowiązania, nie udzieliły walczącej Polsce żadnej pomocy.
1 września to dzień hańby również dla Ameryki. Bo to bankierzy Amerykańscy pożyczyli Hitlerowi pieniądze na zbrojenia. To prezydent Stanów Zjednoczonych oddał Polskę do Sowieckiej strefy okupacyjnej i to jeszcze przed bitwą o Monte Casino.
1 września to dzień hańby dla części mniejszości narodowych zamieszkałych na terytorium II Rzeczypospolitej. Podjęły się one współpracy z okupantem Sowieckim a potem z Niemieckim wstępując ochotniczo do formacji SS. Dopuścili się oni wielu zbrodni na Polakach takich jak zbrodnia w Ponarach pod Wilnem, na Wołyniu, Podolu czy podczas tłumienia Powstania Warszawskiego.
Szanowni Państwo
Zgromadziliśmy się w tym miejscu, aby uczcić ofiary wojny. Oddajmy hołd Polakom zamordowanym w Nowosiółkach, Bacieczkach, Pietraszach,Grabówce i innych miejscach.
Oddajmy hołd 400 obywatelom Choroszczy wyznania mojżeszowego zamordowanych w obozie koncentracyjnym w Treblince.
Oddajmy hołd obrońcom ziemi Białostockiej z 42 pułku piechoty i 10 pułku ułanów z Białegostoku, 33 pułku piechoty z Łomży, 71 pułku piechoty z Zambrowa, oraz żołnierzom innych formacji.
Jesteśmy im wdzięczni za ich męstwo i poświęcenie dla dobra wspólnego. Kiedy za chwilę będziemy śpiewać hymn narodowy bądźmy dumni, że jesteśmy Polakami, bo to Polacy pierwsi podjęli heroiczną walkę z faszyzmem i komunizmem.
Chwała bohaterom!
Cześć ich pamięci!
Serdecznie zapraszamy do lektury wspomnień Tatiany Jasińskiej – harcerza, obrońcy Białegostoku w 1939 r., członka Armii Krajowej i uczestniczki Powstania Warszawskiego.
Tekst wspomnień dostępny jest tutaj…
Korzenie rodzinne
Nazywam się Tatiana Jasińska. Urodziłam się w sierpniu 1924 roku w Białymstoku przy ulicy Kraszewskiego, gdzie przed II wojną światową była izba porodowa. Tam również urodziło się dwóch moich młodszych braci. Mieszkaliśmy przy ulicy Koszykowej pod numerem 25. Z dzielnicy zwanej Bojarami pochodził mój ojciec i dziadek. Wtedy były to peryferia miasta zabudowane przeważnie drewnianymi domami. Wśród nich były też domy piętrowe, stawiane do wynajęcia. Spotkać tam było można ludzi o różnym statusie materialnym i społecznym. Nasza ulica była też tyglem narodowościowym. Mieszkali tu razem Polacy, Rosjanie, Niemcy i Żydzi. Czytaj dalej
Serdecznie zapraszamy do obejrzenia galerii oraz filmu wideo z wyjazdu członków i sympatyków naszego stowarzyszenia do Wilna.
Naszym głównym celem było spotkanie z miejscową Polonią i z weteranami II Wojny Światowej.
Odwiedziliśmy wiele ciekawych miejsc związanych z polską historią i kulturą min. Ostrą Bramę, stare miasto, cmentarz na Rossie oraz miejsce zagłady 100 tys. obywateli Polskich w Ponarach.
Zapraszamy do lektury wspomnień pana Antoniego Sokoła ze wsi Izbiszcze. Artykuł dostępny jest tutaj…
Wspomnienia Antoniego Sokoła
Nazywam się Antoni Sokół i mieszkam na kolonii Izbiszcze. Urodziłem się 6 lutego 1922 roku, wtedy mieszkaliśmy jeszcze we wsi. W domu mojej babci mieściła się od 1921 roku Szkoła Powszechna. Była naprzeciwko naszego rodzinnego domu. Szkoła wynajmowała jeden pokój, w którym stały ławki i wisiała tablica. Odkąd pamiętam nauczycielem był Józef Świrniak. Czytaj dalej
Serdecznie dziękujemy wszystkim obecnym na ostatnim w tym sezonie Spotkaniu z Historią. Mamy nadzieję kontynuować tą inicjatywę już od jesieni.
Czytaj dalej