Serdecznie zapraszym do lektury wygłoszonego przez pana Krzysztofa Malinowskiego słowa wprowadzenia do koncertu Vesperae Dominicales, który odbył się 24 maja 2012 r. w Kościele pw. św. Jana Chrzciciela i św. Szczepana Męczennika w Choroszczy.
Tekst przemówienia bogatego w interesujące informacje historyczne można przeczytać tutaj.
Dziękujemy panu Mariuszowi Perkowskiemu, prezesowi fundacji ProAnima za przesłanie tekstu.
Miło mi powitać Państwa na koncercie w ramach XXXI Dni Choroszczy, który odbywa się pod honorowym patronatem burmistrza Choroszczy Jerzego Ułanowicza.
Podczas dzisiejszego koncertu usłyszymy utwory Marcina najwybitniejszego polskiego kompozytora epoki wczesnego baroku. Czytaj dalej
Zapraszmy do lektury fragmentu książki „Wspomnienia z mojego wojennego dzieciństwa” autorstwa Janusza Koronkiewicza. Tekst ten opwiada o losie jeńców sowieckich, którzy dostali się do niewoli niemieckiej w 1941 roku i przebywali w obozie utworzonym na terenie Szpitala Psychiatrycznego w Choroszczy.
Niemiecki obóz jeńców sowieckich w Choroszczy w latach 1941-1943
(fragment książki „Wspomnienia z mojego wojennego dzieciństwa” autorstwa Janusza Koronkiewicza)
Każda wojna pociąga za sobą nie tylko pogorszenie warunków materialno-bytowych ludzi, ale i naruszenie podstawowych zasad etyczno-moralych.
Szczególnie okrutna w skutkach była II-ga Wojna Światowa dla ludzi zniewolonych przez Niemców i więzionych w obozach zagłady jak i obozach dla jeńców sowieckich nie objętych konwencją genewską w zakresie prawa międzynarodowego i pomocy humanitarnej. Okrutny los tych jeńców, którzy dostali się do niewoli niemieckiej, tak opisuje Michał Szołochow w opowiadaniu „Nauka nienawiści”. „… Rano pędzili nas przez wieś, w której stała ich jednostka. Piechocińcy wysypali się na ulicę, żeby nas oglądać. Konwojenci kazali nam biec przez wieś kłusem. Trzeba było przecież poniżyć nas w oczach idących na front żołnierzy niemieckich. I biegliśmy. Kto upadł lub został w tyle, do tego natychmiast strzelano. Przed wieczorem byliśmy już w obozie dla jeńców wojennych. Podwórze jakiegoś ośrodka maszynowego było gęsto ogrodzone kolczastym drutem. Wewnątrz stali stłoczeni jeden przy drugim jeńcy. Przekazano nas straży obozowej, która kolbami wpędziła kolumnę za druty. Piekło jest niczym w porównaniu z tym obozem… „. Czytaj dalej
Przedstawimy Państwu wspomnienia Pana Tadeusza Chudzika wywiezionego na Syberię w 1951 roku.
W 1939 roku ojca wzięli na polsko-niemiecką wojnę; z frontu trafił do niewoli radzieckiej. Był w Krzywym Rogu na Ukrainie, pracował w kopalni. Jako stachanowiec- przodownik pracy- dostawał urlop i mógł przyjeżdżać do domu. Za pracę otrzymywał jakieś niewielkie wynagrodzenie. Matka jeździła do niego w odwiedziny i przywoziła ubrania dla dzieci, buty. Tato raz przyjechał do domu na urlop z Krzywego Rogu, tuż przed wybuchem wojny. Gdyby wiedział, że zaraz będzie wojna może by się jakoś ukrył i nie wracał do kopalni. Miał jeszcze raz przyjechać, ale zaczęła się wojna. Czytaj dalej
Serdecznie zapraszamy na cykliczne spotkanie członków i sympatyków naszego Stowarzyszenia. Na nadchodzącym spotkaniu będziemy poruszali temat Narodowego Zjednoczenia Wojskowego. Po krótkim wstępie zostanie wyświetlony film z udziałem jednego z ostatnich żyjących żołnierzy NZW.
Spotkanie odbędzie się 31 maja o godzinie 20.00 w Kaplicy Dominikańskiej przy kościele parafialnym w Choroszczy.
Szkoła umiejscowiona była w prywatnym domu Franciszka Grzybki. Składała się z dwóch izb lekcyjnych, wejście było od ulicy. Na wakacjach kierownika szkoły wcielano do rezerwy na ćwiczenia wojskowe. Mieszkał wraz z żoną we wsi w wynajętym mieszkaniu. Po przyjściu Rosjan został wydany NKWD przez zamieszkałą we wsi rodzinę białoruską. Pan por. Mancewicz najpierw trzymany był przez okres śledztwa w więzieniu w Białymstoku, a później zimą wywieziono go na wschód i ślad po nim zaginął. W kwietniu 1940 roku aresztowano jego żonę i wywieziono do Kazachstanu. Czytaj dalej